O szkole

75 lat Liceum Ogólnokształcącego w Sulejówku

Początki dziejów Liceum Ogólnokształcącego w Sulejówku imienia Ignacego Jana Paderewskiego należy wiązać z akcją tajnego nauczania na poziomie szkoły średniej organizowaną w latach II wojny światowej i okupacji niemieckiej.

Według dostępnych źródeł, na terenie powiatu warszawskiego istniało w latach okupacji 21 tajnych kursów gimnazjalnych i licealnych różnych typów. Jednym z nich był kurs w Wesołej w gminie Sulejówek kierowany przez Jadwigę Pieńkowską. Powstał w roku szkolnym 1941/ 1942, obejmując początkowo 53 uczniów.

Po ukończeniu szkoły powszechnej młodzież gminy Sulejówek miała jednak znikome szanse na kontynuację nauki na tajnych kompletach w Warszawie czy Wesołej. Dlatego dążąc do zapewnienia chociaż części młodzieży możliwości dalszej nauki , kierownik Szkoły Powszechnej w Cechówce E. Ciesielski zorganizował w roku szkolnym 1943/1944 tajne komplety I klasy Gimnazjum Ogólnokształcącego.

Po wkroczeniu do Sulejówka 31 lipca 1944 r. wojsk radzieckich przystąpiono do odbudowy szkolnictwa powszechnego i tworzenia średniego. Na bazie kompletów w  Wesołej 22 października 1944 r. nastąpiła inauguracja działalności Gimnazjum Ogólnokształcącego. Zajęcia odbywały się w prywatnej willi w Wesołej. Drugą szkołą było Gimnazjum Spółdzielczo-Handlowe w Miłośnie. Kuratorium Okręgu Szkolnego Warszawskiego stanęło na stanowisku utrzymania tylko jednego gimnazjum w gminie. Wtedy szkołę w Miłośnie zamknięto, natomiast Gimnazjum Ogólnokształcące w Wesołej przeniesiono do Sulejówka i  umieszczono w willi po K. Albrechcie. Z dniem 1 września 1945 r. szkoła stała się oficjalnie filią Państwowego Gimnazjum i Liceum imienia Króla Władysława IV w Warszawie. Trudną sytuację finansową szkoły skomplikowały jeszcze dwa wydarzenia: brak własnej posesji , ponieważ na mocy dekretu nadania ziemi gospodarstwo po Albrechcie władze państwowe przekazały zastępcy prezydenta Krajowej Rady Narodowej  prof. Stanisławowi Grabskiemu i jego rodzinie. Drugim problemem była likwidacja szkoły w obecnym charakterze. Kuratorium Okręgu  Szkolnego Warszawskiego postawiło warunek utrzymania szkoły, Rada Gminy powinna szkołę upaństwowić i prowadzić na własny koszt jako szkołę samorządową.

W czasie batalii o utrzymanie gimnazjum i jego siedziby zaktywizował się Komitet Rodzicielski i rozpoczął własne starania o upaństwowienie szkoły. Wcześniej jednak rozwiązał się problem działki, na której znajdował się budynek , w którym odbywały się zajęcia.

We wrześniu 1947 r. prof. Stanisław Grabski podarował gminie plac pod budowę szkoły o powierzchni 0,5 ha. Władze zdecydowały się na przeznaczenie dla szkoły wielkiego poniemieckiego baraku. W październiku rozpoczęto jego montaż na działce ofiarowanej przez prof. Grabskiego.

Decyzja o upaństwowieniu szkoły zapadła już w trakcie roku szkolnego i  dnia 1 lutego 1949r. powstała w Sulejówku jedna Państwowa Szkoła Ogólnokształcąca Stopnia Podstawowego i Licealnego utworzona z połączenia klas gimnazjalnych ze Szkołą Podstawową. 3 września 1948 r. nastąpiło rozpoczęcie roku szkolnego. Szkoła mieściła się w dwóch budynkach byłej Szkoły Podstawowej i baraku gimnazjum. Wszystkich uczniów było 575. Nauka odbywała się na dwie zmiany. Jedenastolatka prowadziła działalność kulturalną, społeczną i sportową. W maju 1949 roku przeprowadzono pierwsze ?własne" egzaminy maturalne.

Sytuacja lokalowa i materialna szkoły były nadal bardzo trudne. Najważniejszym problemem była konieczność wzniesienia nowego gmachu dla szkoły. Komitet Rodzicielski i  gminne władze oświatowe wszczęły starania o plac pod budowę.

Problem został rozwiązany, gdy 29 maja 1954 roku panie Grabskie przekazały na rzecz Liceum dalszą część działki pomiędzy ulicami Paderewskiego i Chopina. Wraz z częścią już zajętą przez szkołę teren obejmował 2 ha 1631m? powierzchni.

W 1955 r. powołano Komitet Budowy Szkoły, na jego czele stanął dyrektor St. Ciąćka. Uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego i aktu erekcyjnego nastąpiło 1 września tego roku.

Przekazanie wykończonego budynku szkoły nastąpiło 5 marca 1961. W piętrowym gmachu szkoły znajdowało się 16 sal szkolnych, 5 pracowni, świetlica, sala gimnastyczna, 8 izb pomocniczych i 2 szatnie.

1 września 1961 roku Kuratorium dokonało podziału na Szkołę Podstawową Nr 1 mieszczącą się we własnym budynku oraz Szkołę Podstawową i Liceum w nowo wybudowanym gmachu. Stanowisko dyrektora piastował nadal S. Ciąćka, a wicedyrektorem został Michał Korzempa.

W roku szkolnym 1965/1966 nastąpiła kolejna reorganizacja oraz podział na Liceum Ogólnokształcące i Szkołę Podstawową Nr 2. Na czele 25-osobowego grona nauczycielskiego Liceum stał nadal dyr. Ciąćka . W czasie nieobecności zastępowała go Anna Cwalinowa. Podstawówkę zlokalizowano na parterze, salę gimnastyczną użytkowano wspólnie. Obowiązki dyrektora szkoły przejęła Anna Cwalinowa  w roku 1968, gdy dyrektor Ciąćka przeszedł na emeryturę.

W 1970 r. opuścili szkołę ostatni absolwenci szkoły jedenastoletniej. Przeprowadzono reformy : wprowadzono w klasach IV zajęcia fakultatywne, a także sprofilowano klasy na matematyczne, biologiczne, humanistyczne oraz ogólne, dostosowując ich programy do zainteresowań uczniów. Nadal jednak warunki nauczania były bardzo trudne. Sytuacja poprawiła się, gdy Szkoła Podstawowa Nr 2 przeniosła się do nowego budynku przy ulicy Okuniewskiej.

W 1962 roku Sulejówek uzyskał prawa miejskie. Władze miasta stanęły na stanowisku, że jedno Liceum  Ogólnokształcące nie wystarczy i odczuwalny jest brak szkoły zawodowej. Pomysł ten zrealizowano w 1972 roku organizując Zasadniczą Szkołę Zawodową Przetwórstwa Mięsnego. Szkoła stanowiła filię ZSZ w Otwocku.

Od roku 1972 obowiązki dyrektora Liceum objął dr Zygmunt Mikołajuk, który kierował szkołą przez 17 lat.

W roku 1977/1978  połączono Szkołę Podstawową Nr 1 z Liceum jako wstępny krok ku dziesięciolatce. W ten sposób powstał Zespół Szkół w Sulejówku.  Wielkim wydarzeniem w życiu szkoły było nadanie imienia wielkiego Polaka , polityka i światowej sławy pianisty- Ignacego Jana Paderewskiego. Za dzień Patrona szkoły przyjęto 17 listopada.

Zespół Szkół im. I.J. Paderewskiego w Sulejówku kierowany był od lutego

1991 roku przez dyrektora - mgr inż. Halinę Zielińską. Od września tego roku szkoła jest placówką samorządową. W tym też roku nastąpiła reorganizacja szkoły, polegająca na tym, że z Zespołu Szkół wyłączono Szkołę Podstawową.  Część oddziałów jednak mieściła się w budynku Liceum. Kolejną zmianę przyniósł rok 1996 ZSZ została zlikwidowana, było to związane z transformacją ustrojową i zmieniającym się rynkiem pracy.

W roku 2008  szkoła zmieniła  nazwę na Zespół Szkół Licealnych. Jednak potrzeby społeczeństwa lokalnego nie zostały zaspokojone. Dlatego w roku 2005 powstało Publiczne Liceum dla Dorosłych, kształcące w cyklu trzyletnim i przygotowujące do matury. Następnym krokiem było ponowne wprowadzenie do oferty szkoły ZSZ wielozawodowej. Rok 2008/2009 to otwarcie Policealnego Studium, kształcącego w cyklu dwuletnim o kierunku - technik administracji. Szkoła zmieniła nazwę po raz kolejny na Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych, a funkcję dyrektora objęła p.Teresa Rek.

Po 66 latach od przekazania działki przez rodzinę Grabskich, historia zatoczyła koło i dnia 15.11.2013r. uroczyście otwarto w naszej szkole Izbę  Pamięci Rodziny Grabskich.

Otwarcie Izby Pamięci to zwieńczenie interdyscyplinarnego międzyszkolnego projektu edukacyjnego, który rozpoczął się w listopadzie 2000r. wywiadem redakcji gazety "Co tam w budzie" z Anną i Stanisławą Grabskimi.