Pomoc psychologiczno pedagogiczna

 

Istota pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole

Istotą pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniom jest:

• rozpoznawanie i zaspokajanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia,
• rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia,
• rozpoznawanie czynników środowiskowych wpływających na funkcjonowanie ucznia w szkole w celu wspierania jego potencjału rozwojowego.

Odbiorcy pomocy psychologiczno-pedagogicznej

Szkoła udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej:

1) uczniom o specjalnych potrzebach edukacyjnych, zwłaszcza jeśli problemy ucznia wynikają:

• z niepełnosprawności,
• z niedostosowania społecznego,
• z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
• z zaburzeń zachowania lub emocji,
• ze szczególnych uzdolnień,
• ze specyficznych trudności w uczeniu się,
• z choroby przewlekłej,
• z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
• z niepowodzeń edukacyjnych,
• z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi,
• z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą;

2) rodzicom;

3) nauczycielom.

 

Planowanie i udzielanie pomocy

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy:

1) z rodzicami uczniów,

2) z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i poradniami specjalistycznymi,

3) z placówkami doskonalenia nauczycieli,

4) z organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami i podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

 

Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.

 

Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej

W szkole pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana jest w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

• dostosowania wymagań edukacyjnych (form i metod pracy) do indywidualnych potrzeb uczniów,
• dostosowania sposobów sprawdzania osiągnięć edukacyjnych i kryteriów oceniania uczniów,
• dostosowania warunków pracy w szkole,
• zajęć rewalidacyjnych ze specjalistami pedagogiki specjalnej,
• zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu,
• zindywidualizowana ścieżka kształcenia,
• indywidualne wsparcie pedagoga i psychologa szkolnego,
• porady, konsultacje dla uczniów i rodziców uczniów - warsztaty i szkolenia dla rodziców uczniów i nauczycieli.

 

Procedury udzielania pomocy

1) Pomoc organizowania dla ucznia, który posiada:

• orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
• orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania,
• opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej,

oraz uczniowi, wobec którego stwierdzono potrzebę objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

2) Przy planowaniu udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnia się zalecenia zawarte w orzeczeniach lub opiniach.

3) W przypadku stwierdzenia, że uczeń wymaga objęcia pomocą psychologiczno – pedagogiczną nauczyciel/specjalista niezwłocznie udziela uczniowi pomocy w trakcie bieżącej pracy oraz informuje wychowawcę o potrzebie udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

4) Wychowawca informuje innych nauczycieli/specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno - pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniem, jeśli uzna taką potrzebę.

5) Wychowawca we współpracy z nauczycielami i specjalistami planuje i koordynuje pomoc psychologiczno – pedagogiczną w ramach zintegrowanych działań nauczycieli.

6) W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę konieczności objęcia ucznia pomocą psychologiczno – pedagogiczną w formach, o których mowa w rozporządzeniu, dyrektor szkoły ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w których poszczególne formy będą realizowane.

 7) Wychowawca, nauczyciele i specjaliści planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno- pedagogicznej, współpracują z jego rodzicami/ opiekunami.

8) Po ustaleniu przez dyrektora wymiaru godzin, wychowawca lub pedagog szkolny informuje pisemnie rodziców o ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin.

9) Obowiązkiem rodziców jest potwierdzenie czy dziecko będzie uczestniczyło w zajęciach.

10) Nauczyciele opracowują programy zajęć dla ucznia lub dla grupy uczniów.

11) Dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem dokonuje wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia i opracowuje indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), uwzględniający zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, dostosowany do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia.

12) Zespół co najmniej dwa razy w roku szkolnym dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając ocenę efektywności IPET oraz w miarę potrzeb dokonuje modyfikacji programu.

13) Dla ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną ze względu na opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej lub na wniosek rodzica, opiekuna, nauczyciela czy specjalisty, wychowawca opracowuje dokumentację szkolną określającą formy, metody i sposoby pomocy dla ucznia. Nauczyciel specjalista pracujący z uczniem w/w opracowuje programy zajęć oraz dokonuje jego ewaluacji, co najmniej dwa razy w roku szkolnym.