• Pomoc psychologiczno pedagogiczna

          • ZASADY I ORGANIZACJA POMOCY PSYCHOLOGICZNO-PEDAGOGICZNEJ

          •  

            Istota pomocy psychologiczno – pedagogicznej w szkole

            Istotą pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniom jest:

            • rozpoznawanie i zaspokajanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia,
            • rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia,
            • rozpoznawanie czynników środowiskowych wpływających na funkcjonowanie ucznia w szkole w celu wspierania jego potencjału rozwojowego.

            Odbiorcy pomocy psychologiczno-pedagogicznej

            Szkoła udziela pomocy psychologiczno-pedagogicznej:

            1) uczniom o specjalnych potrzebach edukacyjnych, zwłaszcza jeśli problemy ucznia wynikają:

            • z niepełnosprawności,
            • z niedostosowania społecznego,
            • z zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
            • z zaburzeń zachowania lub emocji,
            • ze szczególnych uzdolnień,
            • ze specyficznych trudności w uczeniu się,
            • z choroby przewlekłej,
            • z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych,
            • z niepowodzeń edukacyjnych,
            • z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi,
            • z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą;

            2) rodzicom;

            3) nauczycielom.

             

            Planowanie i udzielanie pomocy

            Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana we współpracy:

            1) z rodzicami uczniów,

            2) z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi i poradniami specjalistycznymi,

            3) z placówkami doskonalenia nauczycieli,

            4) z organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami i podmiotami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży.

             

            Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne.

             

            Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej

            W szkole pomoc psychologiczno – pedagogiczna udzielana jest w trakcie bieżącej pracy z uczniem oraz przez zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, a także w formie:

            • dostosowania wymagań edukacyjnych (form i metod pracy) do indywidualnych potrzeb uczniów,
            • dostosowania sposobów sprawdzania osiągnięć edukacyjnych i kryteriów oceniania uczniów,
            • dostosowania warunków pracy w szkole,
            • zajęć rewalidacyjnych ze specjalistami pedagogiki specjalnej,
            • zajęcia związane z wyborem kierunku kształcenia i zawodu,
            • zindywidualizowana ścieżka kształcenia,
            • indywidualne wsparcie pedagoga i psychologa szkolnego,
            • porady, konsultacje dla uczniów i rodziców uczniów - warsztaty i szkolenia dla rodziców uczniów i nauczycieli.

             

            Procedury udzielania pomocy

            1) Pomoc organizowania dla ucznia, który posiada:

            • orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego,
            • orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania,
            • opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej,

            oraz uczniowi, wobec którego stwierdzono potrzebę objęcia pomocą psychologiczno-pedagogiczną.

            2) Przy planowaniu udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej uwzględnia się zalecenia zawarte w orzeczeniach lub opiniach.

            3) W przypadku stwierdzenia, że uczeń wymaga objęcia pomocą psychologiczno – pedagogiczną nauczyciel/specjalista niezwłocznie udziela uczniowi pomocy w trakcie bieżącej pracy oraz informuje wychowawcę o potrzebie udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

            4) Wychowawca informuje innych nauczycieli/specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno - pedagogiczną w trakcie bieżącej pracy z uczniem, jeśli uzna taką potrzebę.

            5) Wychowawca we współpracy z nauczycielami i specjalistami planuje i koordynuje pomoc psychologiczno – pedagogiczną w ramach zintegrowanych działań nauczycieli.

            6) W przypadku stwierdzenia przez wychowawcę konieczności objęcia ucznia pomocą psychologiczno – pedagogiczną w formach, o których mowa w rozporządzeniu, dyrektor szkoły ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w których poszczególne formy będą realizowane.

             7) Wychowawca, nauczyciele i specjaliści planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno- pedagogicznej, współpracują z jego rodzicami/ opiekunami.

            8) Po ustaleniu przez dyrektora wymiaru godzin, wychowawca lub pedagog szkolny informuje pisemnie rodziców o ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin.

            9) Obowiązkiem rodziców jest potwierdzenie czy dziecko będzie uczestniczyło w zajęciach.

            10) Nauczyciele opracowują programy zajęć dla ucznia lub dla grupy uczniów.

            11) Dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego zespół nauczycieli i specjalistów pracujących z uczniem dokonuje wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia i opracowuje indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET), uwzględniający zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, dostosowany do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia.

            12) Zespół co najmniej dwa razy w roku szkolnym dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając ocenę efektywności IPET oraz w miarę potrzeb dokonuje modyfikacji programu.

            13) Dla ucznia objętego pomocą psychologiczno-pedagogiczną ze względu na opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej lub na wniosek rodzica, opiekuna, nauczyciela czy specjalisty, wychowawca opracowuje dokumentację szkolną określającą formy, metody i sposoby pomocy dla ucznia. Nauczyciel specjalista pracujący z uczniem w/w opracowuje programy zajęć oraz dokonuje jego ewaluacji, co najmniej dwa razy w roku szkolnym.